ปรปักษ์จำนน Can Be Fun For Anyone

ปรปักษ์จำนน Can Be Fun For Anyone

Blog Article

---อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไป แต่ที่แน่ๆเราว่า-เว่ยเซ่า-พระเอกเริ่มๆมีใจในเล่มนี้บ้างแหละ ดูออก

สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!

แต่ถึงยังไงนางเอกก็ยังมีความหวั่นไหวแบบผู้หญิงบ้าง มีแง่งอนกันไปมาบ้าง แล้วยังเกรงกลัวความบ้าระห่ำของเว่ยเซ่าอยู่ว่าสุดท้ายจะไปฆ่าล้างตระกูลตัวเองต่อเหมือนในฝันมั้ย… ชาตินี้นางเอกจะรักษาชีวิตตัวเองสำเร็จมั้ย แล้วปณิธานของเว่ยเซ่าที่อยากจะรวบรวมแผ่นดินจะทำได้สำเร็จมั้ย... ไปตามกันต่อในนิยายแล้วกันนะ

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

นักเขียนทำให้เราเชื่อว่า เว่ยเซ่าเป็นทหารจริงๆ นิสัย การกระทำ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.

นางเอกใช้ความฉลาด มีเหตุผลของตัวเองในการแก้ปัญหา และได้ช่วยชีวิตท่านย่าซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ทำให้เว่ยเซ่าได้เห็นคนชั่วช้าที่แท้จริงที่หลบอยู่ในคราบคนดีหลอกลวงตัวเองมาตลอด

กาลเวลาผ่านไปปู่นางเอกตาย ลุงนางเอกขึ้นเป็นใหญ่ resources แต่เป็นคนที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นผู้นำ พอมีศัตรูจะมาบุก ก็คิดจะใช้การผูกสัมพันธ์ส่งลูกสาวไปแต่งงานกับเว่ยเซ่า เพราะตอนนั้นทัพเว่ยเซ่าแข็งแกร่งมากหวังจะให้เค้ามาช่วยเมืองตัวเอง ลุงนางเอกคิดแต่จะอาศัยกำลังจากภายนอก ไม่เคยบ่มเพาะทัพศึกของตัวเอง หวังอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ พ่อนางเอกก็อึดอัดมาก ติดแต่ผู้นำก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองก็ขัดขวางไม่สำเร็จ

จ้าวลี่อิ่ง และ หลินเกิงซิน รวมมืออีกครั้ง!

คนแรกและคนเดียวคือหมานหมาน เว่ยเซ่าเข้าตำราคนรักเมียที่สุดในโลก ห้องตำราสตรีห้ามเข้าแต่พอรู้ว่าเธอขาเอาน้ำแกงมาให้ พี่แกรีบออกไปจูงมือเมียพาเมียเข้ามาทันที ไม่รักยังขนาดนี้พอรู้ตัวว่ารักเมียจะคลั่งรักขนาดไหนนน

แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย

แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว

มาร่วมไขปริศนาลับไปกับพานเยว่หมิงและเกาเหว่ยกวง